تاریخ بروز رسانی آبان ۱۹, ۱۳۹۹

آسیب اعتیاد زنان تنها به مصرف مواد مخدر ختم نمی شود. بلکه مشکل اصلی از جایی شروع می گردد، که به هر دلیلی فرد معتاد خانه خود را ترک کرده و رو به سوی کارتن خوابی می آورد. در این حالت برای تامین مواد مخدر دست به هر کاری، از جمله؛ دزدی تا تن فروشی زده تا هزینه های مواد مخدر خود را تامین کنند. در این فرآیند است که به صورت زنجیره وار، بیماری هایی نظیر ایدز و هپاتیت، ویروس HPV و… منتقل می شوند. این روند تنها در زنان تن فروش دیده نمی شود، بلکه در معتادان تزریقی نیز به وفور می توان این بیماری ها را مشاهده کرد.

نقش درمان مرکز بازپروری زنان ( کمپ زنان )

ترک اعتیاد زنان و رهایی آن ها از این منجلاب، تنها از طریق فرهنگ سازی عمومی و هشدار های جدی صورت می گیرد که این امر نیز نیاز به همکاری های چند جانبه ی سازمان بهزیستی، صدا و سیما و ستاد مبارزه با مواد مخدر دارد. تنها در این صورت است که می توان، آینده یک مصرف کننده مواد مخدر را به افراد نشان داد و تنها از طریق برنامه های تلویزیونی می توان جدیدترن مواد مخدر و روش های معتاد شدن را به خانواده ها و افراد نشان داد.

آسیب اعتیاد زنان از دریچه مراکز ترک اعتیاد، به کمک رسانه ها صورت می گیرد. اینکه در کمپ ترک اعتیاد زنان چه می گذرد و یا اینکه چگونه کمپ ها به داد اعتیاد زنان می رسند، باید از طریق رسانه ها به اطلاع عموم برسد، تا بدانند که در صورت مواجه شدن با این بلای خانمان سوز، از چه مکان هایی درخواست کمک کنند. اکثر کمپ های ترک اعتیاد زنان، خود دارای نیروی کارآمد برای حمل معتادان می باشند. علاوه بر این، دیدن عکس ها و یا مراجعه حضوری به کمپ ها برای دیدن امکانات آن ها، می تواند تا اندازه ای موجب آشنایی فرآیند ثبت نام و استقرار در کمپ ها باشد.

آسیب اعتیاد زنان بیشتر بر چه کسانی وارد می شود؟

قطعا اولین کسی که در فرآیند استفاده از مواد مخدر دچار آسیب می گردد، خود فرد می باشد. دو درجه دوم این خانواده وی می باشد، که باید با او مدارا کرده و در فرصتی مناسب او را به کمپ ترک اعتیاد زنان ارجاع دهند. حال تصور کنید که این زن دارای همسر و فرزندانی نیز باشد، در این حالت سومین قربانی آسیب اعتیاد زنان، این افراد می باشند. این آسیب آن چنان شدید است، که نمی توان آن را با هیچ عارضه دیگری مقایسه کرد. کودکان کار، ازدواج های پیش از سن قانونی، بی سوادی کودکان، فروختن کودکان و…. همگی از آثار مخرب داشتن مادری معتاد است، که دست از زندگی و فرزندانش شسته است.

خماری و نئشگی یک زن معتاد، دو چهره متفاوت بر پیکره و روح کودکان بر جایی می گذارد. در اولین حالت با آسیب های جسمانی و در دومین حالت با تصمیم های احمقانه ای که برای کودکانش گرفته می شود. این دو روند به سادگی در محله های حاشیه نشین شهر های بزرگ قابل دیدن است. از این رو، آسیب اعتیاد زنان بسیار مخرب تر از اعتیاد مردان است. زیرا که در صورت بروز اعتیاد در مردان، مادر می تواند حامی فرزندان بوده و زندگی نسبتا بی دردسری برای آن ها مهیا کند. اما در حالتی که هر دوی والدین به بیماری اعتیاد گرفتار هستند، هیچ گونه حمایتی از فرزندان نخواهد شد. در این حالت است که پای دولت به میان می آید و با کمک بهزیستی به زندگی این کودکان بینوا سامان می بخشد. اما به راستی این آسیب ها تا چه اندازه قابل ترمیم هستند؟

پایان متن.

نیلوفر ساکی